Cukrzyca typu I

by Anonim
(gdzieś w Polsce )

Ciekawe zapytanie,
czy cukrzyca typu 1, czyli insulinozależna,
u osoby koło 30-tki, pomimo dobrego
prowadzenia przez diabetologa dyskwalifikuje
do pracy na wysokości powyżej 3 metrów.

Cześć nazywam się Darek Kraśnicki
i zacznę od historii internauty

Mam 30 lat, cukrzycę typu 1-szego od lat 6-ciu.
Pracuję w branży energetycznej jako pracownik umysłowy.
Jednak wymagane są badania wysokościowe z powodu ewentualnej konieczności wizytacji, kontroli itp. zależnie od zakresu prac.

Posiadam ważne zaświadczenie o braku przeciwwskazań do pracy powyżej 3 metrów (przesyłam do wglądu w załączniku)
Chciałem jednak zmienić pracodawcę, jednak pomimo po pozytywnego przejścia wszystkich wymaganych konsultacji,
a także badań dodatkowych (badanie dna oczu i konsultacji diabetologicznej) lekarz medycyny pracy nie wydał Mi zdolności do pracy na wysokości.

Uważam, że sam fakt chorowania na cukrzycę,
nie może stanowić przyczyny do warunkowania zdolności do pracy, a powinien być poparty indywidualną oceną stanu zdrowia pacjenta i indywidualną analizą stanowiska pracy.

Na sam koniec pacjent wspomina o
tym, że jest zbulwersowany zbytnią asekuracją lekarza
i brakiem rzetelnej i indywidualnej oceny sytuacji.
Wynik badania odwoławczego był też negatywny.
............
Powiem szczerze, że trudno mi polemizować z tą osobą,
tym bardziej, że cukrzyca wygląda na dobrze prowadzoną,
jest pełna świadomość mogącego wystąpić epizodu hipoglikemii,
nie są opisane też żadne wtórne powikłania tej choroby.
Pacjent ma również pozytywną opinię od diabetologa,
wystawioną na tzw karcie konsultacyjnej diabetologicznej
do badań kierowców.

Prywatnie uważam, że głównym problemem jest brak
konkretnych norm prawnych dotyczących pracowników Kodeksowych zatrudnionych na wysokości i jednocześnie chorych na cukrzycę.

Kierowcy zawodowi doczekali się tych norm
w najnowszym rozporządzeniu ministra zdrowia.
Nawet personel lotniczy ma dość szczegółowo opisane zasady
postępowania w przypadku cukrzycy leczonej insuliną
i pod pewnymi warunkami mogą być teoretycznie dopuszczeni.

Natomiast w przypadku innych pracowników
decyzja zależy od oceny i wiedzy lekarza.
Ponieważ wcześniej inny lekarz wydał orzeczenie pozytywne,
nie można wykluczyć, że postępowanie tego ostatniego
mogło być nieco asekuracyjne.

Tak czy owak odwołanie nie przyniosło rezultatu.

Nie przesądzam, kto miał rację, ale uściślenie
norm dla cukrzyków dało by lekarzom orzekającym,
jakąś podstawę do merytorycznego uzasadnienia
swojej decyzji, a pracownikom również
możliwość fachowego odwołania się, opartego nie tylko na jakimś poczuciu krzywdy.

Jestem lekarzem badającym pracowników platform wiertniczych na Morzu Północnym dla operatorów brytyjskich i również tam, zasady postępowania w przypadku cukrzycy są określone.

Na tym kończę, jeżeli masz jakieś swoje doświadczenia
w temacie cukrzycy i pracy na wysokości, to napisz to
w komentarzach poniżej.

Temat jest wybitnie kontrowersyjny.
Wpadnij też na mojego bloga Badania lekarza medycyny pracy.com oraz lekarz Pracy.pl gdzie poruszam podobne tematy.

Mówił Darek Kraśnicki z Wrocławia
specjalista medycyny transportu.

..................................................
Podsumowując:
1. Praca na moim stanowisku nie jest wykonywana ciągle, na wysokość wchodzę 1 raz na zmianę roboczą w celach kontrolnych itp. - chyba powinno się inaczej traktować pracownika nadzoru, który sporadycznie wchodzi na rusztowanie, a inaczej montera który pracuje tam przez 8 godzin.

2. Nie jest to praca w jakichś warunkach alpinistycznych - rusztowania które budowane są na obiektach przemysłowych, podlegają odbiorom i wg BHP i PIP są "środkiem ochrony zbiorowej".

3. Od 5 lat pracuję w podobnych warunkach - Czyżby zdolność zależała od szczęścia na jakiego lekarza się trafi? Czy taka subiektywność oceny, nie jest przejawem nierównego traktowania?

4. Posiadam zaświadczenie od specjalisty diabetologa, do którego uczęszczam co 3 miesiące i myślę, że najtrafniej ocenia stan mojego zdrowia pod kątem cukrzycy. Po analizie codziennych pomiarów glukozy, badaniu dna oczu, stwierdzeniu braku powikłań cukrzycy, ocenie ryzyka i świadomości hipoglikemii itd. specjalista diabetolog zaświadcza, że na tą chwilę nie ma przeciwwskazań do pracy na wysokości (w załączniku). Dlaczego takiej oceny nie bierze się pod uwagę? Przecież zaświadczenie lekarskie jest też dokumentem.

Jestem świadomy swojej choroby, ale także świadomy tego, nie stanowi ona przeciwwskazań do pracy powyżej 3m.
Nie doszukałem się także żadnych uwarunkowań prawnych co do cukrzycy, a wszelkie zaleczenia nie mówią jednoznacznie, że cukrzyca jest przeciwwskazanie ale że MOŻE być. Może, ale nie musi przy indywidualnej ocenie.

Jestem zbulwersowany zbytnią asekuracją lekarza i brakiem rzetelnej i indywidualnej oceny sytuacji dlatego też piszę do Pana z prośbą o Pańską opinię jako szanowanego lekarza medycyny pracy.
Być może pozwoli mi to dostrzec szersze spektrum problemu.

Dziękuję za poświęconą uwagę

.........................................................
@Ciąg dalszy:
Odwołałem się do WOMP.

Niestety tu spotkało mnie kolejne rozczarowanie i frustracja.

Otóż, okazało się, że lekarz orzekający (od którego decyzji się odwoływałem) pracuje również w Instytucie Medycyny Pracy, który ściśle łączy się z WOMP i jest ogólnie uważana za jednego z najważniejszych lekarzy medycyny pracy w województwie.

Pani lekarz w Wojewódzkim Ośrodku bez powtarzania badań i specjalnej analizy stwierdziła, że nie będzie podważać decyzji poprzedniczki gdyż jest ona wyżej w hierarchii lekarskiej, że jest wie lepiej i skoro tak stwierdziła to musi tak być. Podważyła także kompetencje dr. nauk med. który przeprowadzał moje aktualne dopuszczenie do pracy (bo ma na w numerze na pieczątce 699?!)

Na pocieszenie powiedziała, że gdyby orzeczenie wydał inny lekarz, mogłaby pomyśleć nad jakimś wyjściem.. Według mnie wpływ na decyzję lekarza ds odwołań, miał po części strach przed wyżej postawioną koleżanką, a nie rzetelne i indywidualne podejście do pacjenta, którego tak się domagam..

Cóż. Nie zatrudniono mnie w nowej firmie. Życie, kariera, trochę przecieka przez ręce.
Pozostaje zbierać opinie, komentarze i spróbować jeszcze gdzieś, coś z tym zrobić. Nie wiem jeszcze jak.
Ręka, rękę myje - głowa, głowę kryje - tak mógłbym opisać sytuację która mnie spotkała.

Może walczyć o zmianę prawa - zabrać z lekarzy część odpowiedzialności której tak się boją. Z chęcią przyjąłbym ją na siebie. Nawet notarialnie, oświadczyłbym, że biorę odpowiedzialność za siebie pracując na wysokości i ani, ja ani moja rodzina nie będzie wnosić roszczeń w kierunku lekarza w razie wypadku. Albo pozwolić decydować specjalistom, niech wiodący głos ma dermatolog u chorego z wysypką, kardiolog u chorego na serce, a diabetolog u cukrzyka.

Wysłałem również maile do Rzecznika Praw Pacjenta, Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi. Chętnie podzielę się ich opiniami - o ile dostanę odpowiedź.


Pozdrawiam serdecznie!